دلنوشته مخصوص بابا وحید

فرزند عزیزم!

اگر روزی به هردلیلی دست تقدیر مرا ازاین دنیا زود با خود برد میخاستم سفارش پدرت را به تو بکنم

ما برای تعویض خانه  به نیت فراهم کردن امکانات  رسیدن به تو غصه ها و سختی های زیادی را متحمل شدیم که هیچکس جزخدای مهربان ازآن باخبر نیست

من و بابا وحید خیلی بهم وابسته و دل بسته ایم و این لطف خدای مهربان است که مارا عاشق هم کرده است

من اشک های زیادی درآغوش پدرت ریخته ام که دلایلش را بعد ازخدا فقط او می داند و بس !

و او همیشه مایه آرامش و دلخوشی من بوده است

درکناربی محبتی ها و بی وفایی ها و دل شکستن های دیگران اون همیشه به من عشق ورزیده و بجای دیگران از من دلجویی کرده !

دوست دارم همیشه بهش احترام بگذاری مثل خودش که همیشه برای پدرجون احترام قایل است و نگران سلامتی اش می باشد

دوست دارم هیچ وقت با صدای بلند باهاش  صحبت نکنی

دوست دارم همیشه باهاش مهربون و دوست باشی

دوست دارم هیچ وقت کاری نکنی که دلش بشکند

پدرت بسیارآروم صبور مومن و خدا دوست است آرزویم این است این ویژگی ها را از او به ارث ببری

من و پدرت عاشقانه درکنارهم زندگی کرده ایم و ازخدا میخاهم که این عشق با وجود تو چندبرابرشود.